Jammalludine staat hier naast zijn moeder Mirman in het midden met de minderjarige zonen Yousuf en Eshan rechts en zijn vrouw Fatana en Haroon links naast hem.
Beste lezer, volksvertegenwoordiger, maar bovenal mens,
hieronder vindt je het verhaal van de familie Rezaie.
Het verhaal is zoals ik het vertaald heb uit de van de familie gekregen verslagen die zijn gemaakt bij de IND. (Indien noodzakelijk in overleg beschikbaar).
Wat we doen met het huidige asielbeleid voelt als een teloorgang van de rechten die we hebben opgebouwd en een ontkenning van de wereldoorlogen die daar voor nodig waren.
Steun dit verzet tegen terugkeer zoals je kunt. Onderaan vindt je de al lopende acties.
Jolanda Gerbecks
Het zal jouw gezin maar zijn.
Je bent man en woont in Afghanistan. Geboren in een bevolkingsgroep (Tajik) waar onderwijs als belangrijk en vrouwen als gelijkwaardig worden bezien. Veel van de jouw omringende bevolkingsgroepen o.a. de Pashtun, nu bekend als de Taliban, denken daar anders over. Het is net Nederland, de verzuiling van toen hier, nu daar. Van oudsher betekent dit dat spanningen zich vertalen in onlusten tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Je eigen familie loopt gevaar en al vroeg worden twee zussen van je ontvoerd en vermoord. Ook twee ooms van je worden vermoord. Inmiddels heb je in 1986 de lerarenopleiding afgerond en vind je werk in een kliniek tegenover een grote meisjesschool waar je als arts in opleiding diensten aan verleend. Ook al een doorn in het oog van de meer traditionele bevolkingsgroeperingen om je heen.
De spanningen lopen op en in 2001 besluit je, inmiddels met gezin, in Pakistan te gaan wonen. Het jaar daarop wordt je vader vermoord op weg naar Pakistan. Nadat Karzai aan de macht komt geloof je dat het in je eigen land weer beter zal gaan en je gaat terug. Je volgt een apothekersopleiding en na afloop in 2003 open je een al snel goedlopende apotheek met kliniek in Kabul, niet ver van het presidentiële paleis en het leven gaat een tijdlang goed. Je moeder Mirman trekt na de moord op je vader bij je in, je hebt een geweldige vrouw getroffen in Fatana en het leven schenkt je vier prachtige zonen. De nieuwe regering waar je je hoop op had gevestigd blijkt echter niet aan je verwachtingen te voldoen. Internationale spanningen denderen door op nationaal niveau en de instroom van fundamentelere groepen groeit. De spanning begint weer uit de hand te lopen.
Inmiddels lever je, vanwege je positie in de stad tegenover een antiterreureenheid van de regering, medicijnen aan de politie aldaar en ook dat wordt opgemerkt door de fundamentalisten. Ze hebben redenen genoeg om je te haten; je hebt gestudeerd, je ziet vrouwen als gelijkwaardig, hebt een goedlopende apothekerspraktijk en levert medicijnen aan de door hun gehate regering. Je wordt een doelwit voor ze. Vooral twee geradicaliseerde junks die puur uit eigenbelang voor hun drugs bij je komen, beginnen langzaam maar zeker de druk op te voeren. Eerst bekijken en onderzoeken ze je zaak, zien je familie, maken praatjes met je om te peilen hoe je in het leven en tegenover de regering staat. Je moet op je tenen gaan lopen.
Veel hulp kun je niet verwachten, iedereen weet dat je de politie moet betalen voordat ze wat voor je willen doen. Je staat er alleen voor. Je oudste zoon Jalal heb je al weggestuurd naar een veilig land. Met name je jongens worden belaagd door de taliban die ze proberen te rekruteren. Je tweede zoon Haroon wordt zelfs vanwege zijn uiterlijk gespot als potentieel doelwit voor marteling en verkrachting. Vervolgens ontploft er de vierde keer een bom bij je in de straat en omdat je bij de laatste bom, waarbij je gewond raakt in het ziekenhuis een telefoontje krijgt met de mededeling dat die bom voor jouw bedoeld was wordt de grond nu erg heet onder je voeten.
Je hebt je best gedaan als huisvader in Afghanistan om een veilig fundament voor je familie op te bouwen, maar je beseft dat hier een einde aan gaat komen. De druppel die de emmer doet overlopen is als ze proberen je tweede zoon Haroon te ontvoeren. Gelukkig lukt dat niet, maar nu heb je het besluit genomen. Je vlucht. De reis tot in Nederland kost je voor de hele familie samen omgerekend € 70.000,-. Je verkoopt alles wat je kunt verkopen en leent wat mogelijk is om de reis voor je vrouw en je moeder, jezelf en je drie zonen te kunnen betalen. Via reisagenten organiseer je een vlucht naar Teheran en gaat van daaruit illegaal de grens over naar Turkije en via Griekenland en Hongarije beland je dan tenslotte in Nederland.
Het is 24-10-2015 en je hebt je eerste aanmeld gehoor in ter Apel. Inmiddels zijn we in November 2017 aanbeland. De IND heeft je verzoek tot asiel afgewezen.
Je wordt niet geloofd, je kunt niks bewijzen. Volgens de algemene informatie over Afghanistan hier had je de politie om bescherming kunnen vragen. Dat je zoon Haroon zich geen details kan herinneren over zijn traumatische achtervolging door de Taliban maakt zijn verhaal ongeloofwaardig. Dat je hem als goede vader hebt verschoond van de verhalen in de geschiedenis over de vetes tussen de Pashtun en de Tajik en dat hij niet precies weet wie zijn vijanden zijn wordt hem ook verweten.
Inmiddels woon je met je vrouw Fatana, je moeder Mirman en je drie zonen al ruim twee jaar in Maastricht in het asielzoekerscentrum. Je doet wat je kan en je familie schittert in de wijze waarop ze integreren. Je hebt je in een onzekere toekomst gestort en er het beste van gemaakt en dat valt in positieve zin op.
Je hebt als, zoon, man en vader je best gedaan om je familie in veiligheid te brengen. Dat er getwijfeld wordt aan de noodzaak voor je asiel komt hard aan. Nederland dreigt met uitzetting. Jij weet hoe gevaarlijk het voor jou en je familie in Kabul is.
Nu Nederland je wilt terugsturen weet je dat de afgelopen twee jaar hier in Kabul je zeker de nek gaan breken. Je hebt er nog een reden om gehaat te worden voor de Taliban bijgekregen. Je bent verwesterd. Vertwijfeld nu.
Jammalluddin, ik schaam me diep voor de Europese politiek in ons falende vluchtelingenbeleid.
Jolanda Gerbecks.
Het verhaal is samengevat n.a.v. de gehoren van de familie bij de IND.
www.rtvmaasticht.nl I Afghaans gezin moet het land uit.
Amnesty International over Afghanistan
https://www.amnesty.nl/actueel/stop-met-het-terugsturen-van-asielzoekers-naar-afghanistan
(Brandpunt) http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/58002/Kro_Reporter.html
PS. 08-04-2019 Inmiddels heeft het internationale asielrecht gezegevierd voor deze familie en hebben ze allemaal een verblijfsvergunning gekregen.
