Waarom we niet vrij zijn en dat ook nooit zullen worden.
Wat denk jij?
Vrijheid
Wat maakt jou vrij?
Verantwoordelijkheid
Als alles kan, wat mag er dan niet gebeuren?
Eenheid
Hoe kan er sprake van vrijheid zijn als alles met elkaar is verbonden?
Vrijheid
Vanaf het moment dat we geboren worden tot het moment dat we sterven zijn we aan handen en voeten gebonden door aardse en culturele wetten.
"Wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje."
Vanaf dag een krijgen we van een ander te horen waar we ja op moeten zeggen en waar een nee hoort. Je eigen ja en nee ontwikkeld zich hooguit iets verder in je pubertijd. Vooropgesteld dat de dogma's van de wereld je keuzes nog niet hebben overgenomen."Alleen met een smartphone hoor je erbij."
Vrijheid, iets wat vandaag gevierd wordt, is een uiterst zeldzaam goedje en heeft vanwege zijn zeldzaamheid een hoge prijs.
Wie waarlijk vrij is heeft geen last meer van belemmerende gedachten, weet precies zijn of haar grenzen aan te geven en als je de onoverkomelijke eenheid meeneemt in die vrijheid, zet zijn leven in voor het bevrijden van de rest van de aardbewoners. Als je vrij bent dan wordt je niet geplaagd door je verleden, noch wordt je voortgedreven door verlangens naar een altijd voor je uitschuivende toekomst.Er zijn wel duizend en een redenen te bedenken waarom je nog steeds niet vrij bent.Vrijheid, als gevoel, is altijd een vrijheid met mate, absolute vrijheid is ongehoord.
Het is dat beetje vrijheid wat we hebben ervaren, soms maar een enkel moment, wat maakt dat we de ketenen willen losmaken en wat los is niet meer willen vastmaken. Gautama Boeddha gaf deze kennis ruim twee en een half duizend jaar geleden al aan zijn leerlingen door in wat we nu kennen als de vier edele waarheden:
1 Het leven is lijden.
2 Lijden wordt veroorzaakt door verlangen.
3 Het is mogelijk het verlangen los te laten.
4 De juiste weg leidt tot loslaten.
De juiste weg:
Het achtvoudige pad is een omschrijving van de weg die leidt tot opheffing van het lijden:
Het juiste inzicht
De juiste intentie
De juiste spraak
Het juiste handelen
De juiste wijze van levensonderhoud
De juiste inspanning
De juiste aandacht
De juiste concentratie
Zo bekeken, is het schier onmogelijk om vrijheid te bereiken, afgezien van een subjectieve ervaring op een enkel moment.
Ons leven, ons onderwijssysteem is immers nauwelijks ingericht op het ontwikkelen van bovenstaande kwaliteiten.
Verantwoordelijkheid
Vrijwel alle tradities schuiven op de een of andere manier de mens verantwoordelijkheid voor het leven op aarde in de schoenen. We zijn de aangestelde beheerders van deze aarde, we horen ervoor te zorgen dat we goede tuinmannen en vrouwen zijn en de harmonie zoveel mogelijk in stand laten. Ondertussen maakt ons verlangen naar meer het zowat onmogelijk om de verantwoordelijkheid te blijven dragen ten opzichte van de uitbuiting van de planeet. Je kunt niet meer willen en tegelijkertijd een goede beheerder zijn.Tenminste niet als je op een planetaire schaal kijkt.
Zolang je nog als individu naar de wereld blijft kijken dan zul je willen dat je meer had van wat je wilt en minder van dat wat je niet wilt. Zolang je nog alleen maar voor je eigenbelang, of dat van je directe omgeving handelt, zal er altijd een streven naar meer vrijheid blijven. Zolang verantwoordelijk voor jou alleen maar betekend, ikke ikke ikke en de rest kan stikken, ieder voor zich en God (die niet meer bestaat) voor ons allen, zolang zal het onmogelijk zijn de verantwoordelijkheid te dragen op een manier dat er sprake kan zijn van toenemende vrijheid voor ons allen.
En laten we nu eerlijk zijn, als vrijheid het hoogste goed is; vrijheid van angst, van lijden, van gebrek, van kou, van honger of dorst, van mening en van kleding, van seksuele voorkeur of geaardheid, dan is die vrijheid toch iets van ons allen. Toch nooit iets van iemand alleen. Want juist samen met die ander, of het andere, kunnen we de vrijheid ervaren. Vrijheid van onszelf mogen zijn, vrijheid van expressie van onze diepste gevoelens en gedachten.De verantwoordelijkheid die we hebben, ligt besloten in onze manier van handelen. Hoe gaan we met elkaar en de aarde waarop we leven om?
Scheppen we gezamenlijk meer vrijheid? Dragen we onze verantwoordelijkheid ten opzichte van deze aarde en onze manier van omgang ermee samen of alleen? Vrijheid en verantwoordelijkheid gaan hand in hand. Als toekomstige generaties nog vrij willen ademen, dan is het nu tijd het consumeer model te gaan verlaten.
Eenheid
Niets staat los van het andere. Ook aan de andere kant van deze aardbol kan iets gebeuren wat ons allemaal treft.
Een atoomoorlog zou het leven op aarde voor iedereen onmogelijk maken. De wind waait waar deze wil en op die manier kan een virus overal geraken. Microplastiek komt via het water en de vissen op ons bord terug. Ik denk weleens aan een mensheid die onbewust van hetzelfde bord zit te eten waar een ander op zit te kakken. Onze blinde vlek is een zwart gat. Alle intelligentie, al het onderscheidend vermogen, al het inzicht gevend licht, verdwijnt erin en laat ons achter in zombie -achtige toestand.
Consumerend, in een vast dagritme, levend van weekend naar weekend en van maandsalaris naar maandsalaris.
Toch is juist het inzicht van de eenheid het enige wat ons vrijheid en verantwoordelijkheid hand in hand kan laten dragen. Juist het besef dat alles onderdeel is van de eenheid, juist het doorvoelen en erkennen daarvan, maakt dat we verantwoordelijkheid dragen willen.
Eenheid maakt dat het dragen van dat deel waar je verantwoordelijk voor bent je vrij zal maken.
Het begint met de vrijheid van je eigen gedachten.
Wetend dat je tot dat moment in de matrix hebt liggen slapen.
